takım — is. 1) Bir işte veya bir yerde kullanılan eşya ve aletlerin tamamı, ekipman 2) Meslek, davranış, durum vb. yönlerden birbirine uyan kimselerin oluşturduğu topluluk Memur takımından olduğumuzdan böyle evlerde oturamazdık, daha doğrusu alışkın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
takım takım — zf. Küçük topluluklar durumunda Kadın, kız, ihtiyar takım takım geliyorlar. A. Gündüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
takım taklavat — is. 1) Hepsi, hep birlikte Pencerelerin arkasında silme yıldız bir temmuz gecesi, takım taklavatıyla, görkemli bir donanma şenliği gibi kuruluyor. A. İlhan 2) Araç gereçler, parçalarıyla birlikte takım İşe giderken takım taklavat dolu valizimizi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
takım oyunu — is., sp. 1) Basketbol, voleybol gibi takım hâlinde yapılan oyun 2) mec. Paylaşılarak ve ortaklaşa yapılan iş … Çağatay Osmanlı Sözlük
takim — is., esk., Ar. taˁḳīm 1) Verimsiz duruma getirme, sonuçsuz bırakma, kısırlaştırma 2) Mikrobundan arıtma … Çağatay Osmanlı Sözlük
takım erki — is., top. b. Oligarşi … Çağatay Osmanlı Sözlük
takım tutmak — spor takımlarından birini desteklemek … Çağatay Osmanlı Sözlük
alt takım — is. 1) Bir takım içinde kurulan ikinci derecedeki takım 2) İniş takımları … Çağatay Osmanlı Sözlük
Milli takim — Équipe de Turquie de football Équipe de Turquie … Wikipédia en Français
asım takım — is., hlk. Kadınların takındıkları süs eşyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
millî takım — is., sp. Uluslararası yarışmalarda bir ülkeyi temsil etmek için bir araya gelmiş sporcular grubu … Çağatay Osmanlı Sözlük
